Calling Bird

Fanizani Akuda 1932-2011 Mutupo: Phiri (Baboon)

Zoals vele anderen verliet ook Fanizani in 1949 zijn familie in Zambia om werk te zoeken in Zimbabwe. In 1967 kwam hij uiteindelijk in Tengenenge terecht waar Tom Bloomfield hem een baan gaf als steendelver voor de beeldhouwers. Niet lang daarna stelde hij hem voor om ook met beeldhouwen te beginnen maar dat vond Fanizani te gevaarlijk omdat hij bang was om splinters in zijn ogen te krijgen. Bloomfield bleef echter aandringen en uiteindelijk ging hij overstag en had al heel snel veel succes. Als gevolg van de vrijheidsoorlog werd de situatie te gevaarlijk en in 1979 ging Tengenenge op slot. Bloomfield nam drie van zijn meest succesvolle paradepaardjes, namelijk Henri Munyaradzi, Fanizani Akuda en Edward Chiwawa mee naar Harare. Toen de oorlog in 1980 voorbij was, bleef hij in Harare wonen omdat zijn kinderen daar naar school gingen. Fanizani was een vriendelijk goedlachs mens, hetgeen ook tot uiting komt in zijn beelden. Een van zijn handelsmerken vormen dan ook de vele creaties van zijn “fluiters”. Daarnaast hij was zeer begaan met het lot van de olifant. Toen de internationale gemeenschap het bestand van de olifanten drastisch wilde verminderen, steunde Fanizani het gevecht om hun behoud en in zijn oeuvre is de olifant dan ook prominent in alle soorten, maten en poses aanwezig. Zijn fluiters, zijn olifanten en zijn moeder-kind creaties roepen in combinatie met de gedachte aan de meester zelf altijd weer een bepaald gevoel van vrolijkheid en vertedering op. Zijn beelden worden over de hele wereld verzameld en gekoesterd en gelukkig heeft Jose in de 18 jaar dat ze hem jaarlijks bezocht, veel van zijn unieke en bijzondere werken kunnen en mogen kopen.